Przejdź do zawartości

Przełęcz Bukowska (Bieszczady)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przełęcz Bukowska
Państwo

 Polska
 Ukraina

Wysokość

1107[1] m n.p.m.

Pasmo

Bieszczady Zachodnie, Karpaty

Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry znajduje się punkt z opisem „Przełęcz Bukowska”
Położenie na mapie Beskidów Wschodnich
Mapa konturowa Beskidów Wschodnich, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Przełęcz Bukowska”
Położenie na mapie Bieszczadów Zachodnich
Mapa konturowa Bieszczadów Zachodnich, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Przełęcz Bukowska”
Ziemia49°03′03″N 22°46′30″E/49,050833 22,775000

Przełęcz Bukowskaprzełęcz w Bieszczadach Zachodnich o wysokości 1107 m n.p.m.[1]

Przełęcz znajduje się w głównym grzbiecie Karpat, na granicy polsko-ukraińskiej, między Kińczykiem Bukowskim (1251 m) i położonym już w bocznym grzbiecie Rozsypańcem (1280 m). Główny grzbiet odbiega stąd na południowy zachód, w kierunku Menczyła. Na północ od niej wypływa potok Halicz, a na południe (Ukraina) – potok Moszka należący do zlewiska Morza Czarnego. Do Przełęczy Bukowskiej dochodzi niedostępna dla samochodów droga gruntowa z Wołosatego, którą obecnie biegnie szlak turystyczny. Pod przełęczą, w dolinie Halicza znajdowała się przed wojną osada Potasznia, obecnie nieistniejąca.

Poprzednią (patrząc z zachodu na wschód) wybitną przełęczą w głównym łańcuchu Karpat jest przełęcz Beskid pod Menczyłem, a następną – przełęcz Żydowski Beskid.

W rejonie przełęczy znajduje się jedno z nielicznych w Polsce stanowisk rzadkiej i chronionej prawnie arniki górskiej[2].

Widok na Przełęcz Bukowską (słupy graniczne) od północy

Piesze szlaki turystyczne

[edytuj | edytuj kod]
szlak turystyczny czerwony Główny Szlak Beskidzki na odcinku WołosateRozsypaniecHalicz (1333 m n.p.m.):
  • z Wołosatego 2.20 h (↓ 1.45 h)
  • z Halicza 0.45 h (↑ 1.15 h)
szlak turystyczny zielony po stronie ukraińskiej: Przełęcz Użocka (853 m n.p.m.) – Opołonek (1028 m n.p.m.) – Kińczyk Bukowski (1251 m n.p.m.) – Przełęcz Bukowska


Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Trasa 1 – Tarnica z Wołosatego i Ustrzyk Górnych, [w:] Piotr Sieńko i inni, Niezbędnik turystyczny – Bieszczady, Piwniczna-Zdrój: Agencja Wydawnicza WiT, 2021, s. 53, ISBN 978-83-89580-21-4 (pol.).
  2. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.
Wiata przy Przełęczy Bukowskiej

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Bieszczady i Góry Sanocko-Turczańskie. Mapa turystyczna. Skala 1:75 000. Wydanie trzecie. Warszawa: PPWK SA. ISBN 83-7329-436-8.